بررسی تاثیر انعطاف‌پذیری منابع انسانی بر مزیت رقابتی

امروزه نیروی انسانی به‌عنوان عنصر راهبردی و اساسی‌ترین عامل برای افزایش اثربخشی و کارایی سازمان محسوب می‌شود. انعطاف‌پذیری یکی از مهم‌ترین ابزارها برای بقای شرکت‌ها در محیط آشفته و غیرقابل‌پیش‌بینی امروز تصور می­شود. انعطاف­پذیری­ به‌عنوان قابلیت پویای سازمان به واکنش فعال به محیط رقابتی در‌حال‌تغییر در نظر گرفته شده است که ممکن است مزیت رقابتی پایدار برای سازمان به‌وجود آورد. در این پژوهش تأثیر انعطاف­پذیری منابع انسانی بر مزیت رقابتی بررسی شده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی بوده و داده­ها از طریق پرسشنامه گردآوری شده است. جامعۀ آماری تحقیق را شرکت­های تولیدی استان خوزستان تشکیل می­دهند. نمونۀ آماری این پژوهش، شامل 100 شرکت تولیدی بزرگ استان خوزستان بوده است و برای تحلیل داده­ها از مدل­سازی معادلات ساختاری و الگوریتم حداقل مربعات جزئی (PLS) استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که انعطاف­پذیری منابع انسانی بر مزیت رقابتی تأثیر دارد و از میان ابعاد انعطاف­پذیری منابع انسانی، انعطاف­پذیری رابطه­ای منابع انسانی بر مزیت رقابتی تأثیر نمی­گذارد.